Karnawał w Wenecji – perła włoskich tradycji

Miłość do kultury i tradycji Włoch to jeden z głównych czynników, które skłoniły nas do otwarcia pizzerii Margerita i nieustannie inspirują nas do działania. Pragniemy dzielić się naszą pasją i przybliżać Wam zwyczaje rodem z Półwyspu Apenińskiego – nie tylko te kulinarne. Dziś przeniesiemy się do Wenecji i zdradzimy co nieco na temat tamtejszego słynnego karnawału.

Wenecki karnawał dawniej i dziś

Najstarsze zachowane źródła historyczne dotyczące weneckiego karnawału pochodzą ze średniowiecza; już wtedy noszono z tej okazji charakterystyczne maski, które do dziś stanowią symbol miasta. Tradycja przeżywała złote czasy między XVII i XVIII wiekiem; w okresie karnawałowym do Wenecji przybywano wówczas z całego świata. Niestety, wraz z przejęciem Republiki Weneckiej przez władze Austrii zabawy zakazano, a zwyczaj przeszedł do lamusa na kolejne kilkaset lat.

Na powrót karnawału trzeba było zaczekać aż do 1979 r., gdy krajowe władze zdecydowały o odbudowaniu dawnej tradycji. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę: popularność i frekwencja podczas weneckiego karnawału nigdy nie były wyższe. Chętnie uczestniczą w nim zarówno mieszkańcy miasta, jak i turyści.

Centrum miejskiego życia

Symbolicznym otwarciem karnawałowego festiwalu jest tzw. Lot Anioła (Il Volo dell’Angelo), wykonywany przez młodą mieszkankę miasta piastującą tytuł Angelo di Carnavale (wł. Anioł Karnawału). Dziewczyna ubrana w tradycyjny kostium zjeżdża na stalowych linach z dzwonnicy katedry św. Marka, nawiązując w ten sposób do kilkusetletniego zwyczaju karnawałowych pokazów akrobatycznych. Od tego momentu plac św. Marka i sąsiadujący z nim Piazzetta San Marco na kilkanaście dni zmieniają się w „największą salę balową Europy”, a czas upływa pod znakiem kolejnych parad, koncertów i spektakli artystycznych.

Od masek po gondole – karnawał wenecki w symbolach

Uczestnicy karnawału noszą bogato zdobione stroje z epoki. Kobiety stroją się w imponujące krynoliny, mężczyźni wkładają czarne peleryny i trójkątne kapelusze. Obowiązkowym elementem przebrań są bogato zdobione maski. Zwyczaj zasłaniania twarzy wykształcił się w średniowieczu, gdy wenecjanie żyli w zamkniętej, pełnej wzajemnych powiązań i huczącej od plotek społeczności. Podczas zabawy karnawałowej nie wiedziano, kto kryje się za maską, co zapewniało uczestnikom pewną dozę dyskrecji i prywatność. Dziś, gdy konwenanse nie stanowią już ograniczeń, maski weneckie są hołdem składanym tradycji i dodają kolorytu wydarzeniu.

Nie byłoby niepowtarzalnej atmosfery Wenecji bez sieci kanałów i pływających nimi gondoli. W okresie karnawału łodzie są jeszcze lepiej widoczne: gondolierzy oświetlają sobie drogę roziskrzonymi pochodniami. Do stałych punktów zabawy należą także pokazy sztucznych ogni oraz donośne bicie katedralnych dzwonów, które o północy ostatniego dnia karnawału obwieszczają jego zakończenie.

Tegoroczny karnawał w Wenecji przypada na dni 12 lutego-1 marca. Warto przenieść się wówczas do Italii choćby metaforycznie, na przykład za pośrednictwem zmysłu smaku: wieczór spędzony w Margericie przy pysznej pizzy i innych daniach kuchni włoskiej niezawodnie wprawi Was w uroczysty karnawałowy nastrój!